Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/22565 Esas 2015/1363 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a-4, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve kendi adına asaleten, ..., ... ve ..."ya velayeten katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan vekilince düzenlenen yetki belgesi bulunan Av...."in 19.02.2013 tarihli duruşmada şikayetten vazgeçmesi nedeniyle 28.12.2012 günlü oturumda verilen katılma kararının CMK"nın 243. maddesi uyarınca hükümsüz hale geldiği, bu itibarla katılan vekilinin hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanığın saat 22:35 sıralarında çift yönlü cadde üzerinde park halinde bulunan idaresindeki kamyon ile 2-3 m. geri manevra yapıp, solundaki sokağa dönmek üzere ileri doğru hareket ettiğinde, arka gerisinden seyreden ..."nın idaresindeki motosiklet ile sanığın kamyonuna sol ön kapı tarafından çarpması sonucu ..."nın öldüğü, motosikletindeki katılan ..."ın yaşamsal tehlike geçirip, kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura ve tayin edilen cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.