Esas No: 2022/2362
Karar No: 2022/5957
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2362 Esas 2022/5957 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı şirkete yatırdığı parayı geri alamadığını iddia ederek, ortaklığın tespiti ve 67.824 TL'nin tahsilini istemiştir. Davalılar, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda davacının davalılardan birine karşı açtığı davada verilen hüküm kesinleşmiş olduğundan yeniden karar verilmesine yer olmadığına ve diğer davalı şirkete açılan dava ile ilgili olarak 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi gereğince karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek karar onanmıştır. Bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcı, temyiz eden davacıdan alınmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi: İflas, konkordato veya benzeri bir durumu olan borçlunun faaliyetlerinin durdurulması, tasfiye veya yeniden yapılandırılması için başlatılan işlemlerde, alacaklı tarafından açılan dava ve talepler bakımından incelemelerin yürütülmesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 20.10.2021 tarih ve 2021/327 E. - 2021/465 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alamadığını ileri sürerek, davacının davalı şirkette geçerli bir ortaklığı bulunmadığının tespitine ve 67.824,00 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar ... Holding A.Ş., ... ve ... vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davacının davalılardan ...'a karşı açtığı davaya ilişkin olarak, Mahkememizin 26/12/2017 gün ve 2016/673 E. 2017/1201 K. sayılı ilamı ile verilen "67.824 TL alacağın, temerrüt tarihi olarak kabul edilen 27/10/2016 dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı ... ve diğer davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine" ilişkin hüküm, sadece davalılardan ... yönünden temyiz edilmeksizin kesinleşmekle, davacının davalılardan ...'a karşı açtığı alacak davası hakkında yeniden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacının davalılardan ... Holding A.Ş.'ye karşı açtığı davaya ilişkin olarak 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi gereğince, davacının davalılardan ... Holding A.Ş.'ye karşı açtığı davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
