MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Katılan ..."in temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan ..."ın 22/11/2011 tarihinde yüzüne tefhim edilen kararı, CMUK"un 310/1. maddesinden öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 11/01/2012 tarihinde temyiz etmesi karşısında, temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık müdafinin sanığın katılan ..."i basit yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunun adli para cezasının miktarına göre hüküm CMUK"un 305. maddesine göre kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafinin bu karara yönelik temyiz talebinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3) Katılan ..."in temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan ..."in temyiz dilekçesinin içeriğine göre temyiz itirazlarının suç vasfına yönelik olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
4) Sanık müdafinin sanığın katılan ..."i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Hapis cezası ertelenen sanık hakkında kendi alt soyu bakımından TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yasaklamanın aynı yasanın 53/3. maddesine göre uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı
BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının TCK"nin 53. maddesi ile ilgili paragrafının “5237 sayılı Yasanın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince yoksun bırakılmasına yer olmadığına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.