MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK’nın 158/1-d, 52, 53, 58 ve CMUK’un 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK’nın 207/1, 53, 58 ve CMUK’un 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın, ... adına düzenlenen sahte sürücü belgesi ile katılanın işyerinden ... adına kiralama sözleşmesini imzalayarak araç kiraladığı, ancak sanığın kararlaştırılan kira süresi dolmasına rağmen aracı katılana teslim etmediği, bu şekilde atılı suçları işlediği iddia edilen olayda;
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 02.04.2019 tarihli ve 2018/13-457 – 2019/272 sayılı kararında belirtildiği üzere; sanığın duruşmada hazır bulunabilmesi, yükümlülük yönü olmakla birlikte öncelikle kendisi açısından bir hak olup, bu hak adil yargılanma hakkının temel unsurlarından birini oluşturmaktadır. Tarafı olduğumuz ve onaylamakla iç hukuk mevzuatına dahil ettiğimiz Avrupa İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunması Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendinde, sanığın en azından kendi kendini savunma hakkı bulunduğu belirtilmekle, mahkeme huzurunda doğrudan savunmasını yapabilmesi için duruşmada hazır bulunma hakkının varlığı da zımnen kabul edilmiştir.
Somut olayda; sanığın duruşmada hazır bulunma isteğine rağmen, savunmasının SEGBİS sistemi ile alınmak istendiği, mahkemece sanığın SEGBİS vasıtasıyla duruşmaya katılımının neden gerekli olduğunun gösterilmediği, Anayasa’nın 36. maddesinde güvence altına alınan adil yargılanma hakkı kapsamındaki duruşmada hazır bulunma hakkının ihlal edildiği anlaşılmakla Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi uyarınca sanığın duruşmada hazır bulunma hakkının kullandırılmaması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve adil yargılanma hakkının ihlal edilmesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.