298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ..."ın anılan Kanun"un 142/1, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 80, 59/2 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 4. maddesi gereğince 5.197.500.000 Türk Lirası ağır para cezaı ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine dair Kadirli Asliye Ceza Mahkemesinin 22/12/2004 tarihli ve 2004/727 esas, 2004/1192 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle erteli para cezasının aynen infazına ilişkin Kadirli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/01/2017 tarihli ve 2016/507 esas, 2017/32 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2017 tarihli ve 2017/401 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 27/09/2017 gün ve 5774 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/10/2017 gün ve KYB. 2017-55934 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2011 tarihli ve 2011/-8-183 esas, 2011/304 sayılı ilamında da; “…kesinleşmiş olmak koşuluyla hükmolunan cezanın 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesi durumunda, 765 sayılı TCY’nın 95/2. maddesine göre, sanığın hüküm tarihinden itibaren beş sene içinde önceki verilen ceza türünden, bir cezaya ya da hapis cezasına mahkûm olması halinde, aynen infazına karar verilmesi gerekmektedir…Aynen infaz kararının hangi Yasa hükümleri uyarınca verilmesi gerektiği konusunun değerlendirmesine gelince; 5237 sayılı TCY’nın 51. maddesinde, yalnızca özgürlüğü bağlayıcı cezaların ertelenebileceği öngörülmüştür. Bu nedenle, erteli cezanın 51/7. maddesi uyarınca çektirilmesine karar verilebilmesi, ancak erteli cezanın da özgürlüğü bağlayıcı cezaya ilişkin olması halinde olanaklıdır. Kaldı ki somut olayda, sanığın önceki cezasının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmiş para cezası olduğu nazara alındığında, aynen infaz kararının karma uygulama olmaması açısından 765 sayılı TCY’nın 95/2. maddesi uyarınca verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, yerel mahkemece sanığın erteli mahkumiyetinin aynen infazına karar verilmesi isabetli ise de; 765 sayılı TCY"nın 95/2. maddesi yerine, 5237 sayılı TCY"nın 51/7. maddesi uyarınca aynen infaz kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.” şeklinde belirtildiği üzere, erteli para cezasından ibaret olan mahkumiyet kararının 765 sayılı Kanun’un 95/2. maddesi gereğince aynen infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında 01.06.2005 tarihinden önce verilip kesinleşen ve 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi uyarınca ertelenen adli para cezasının TCK"nın 95/2 maddesi gereği aynen infazına ilişkin Kadirli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.01.2017 tarihli, 2016/507 esas ve 2017/32 karar sayılı kararında kanuna aykırılık bulunmadığı halde anılan kararın kaldırılmasına dair Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2017 tarihli ve 2017/401 değişik iş sayılı kanun yararına bozmaya konu kararının kanuna aykırı olduğu anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2017 tarihli ve 2017/401 değişik iş sayılı kararının CMK"nın 309/4-c maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek üzere BOZULMASINA, 27.11.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.