Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olay tarihinde saat 01.00 sıralarında sanık idaresindeki araç ile kavşaklarda geçiş önceliğine uymaksızın seyreden araçlara geçiş önceliği vermeden dikkatsiz ve tedbirsiz olarak tali yoldan kontrolsüz kavşağa giriş yaptığı sırada, katılanların yolcu olarak bulunduğu ve ... "ın idaresindeki araç ile çarpıştığı kazada, sanık asli kusurlu ise de; iki sınır arasındaki temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, üç katılanın da basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralanmış olması, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı da nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına göre uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşditin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi,
2) Sanık hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında, bilinçli taksir oluşturan ihlalin alkollü vaziyette araç kullanması olduğu ve alkol miktarının 133 promilden ibaret bulunduğu gözetilmeksizin ve somut gerekçesi de gösterilmeksizin TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın 1/2 oranında artırılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.