Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4354 Esas 2022/6053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın kabulüne dair verilen 17.02.2021 tarih ve 2020/260 E. - 2021/184 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 29 ve 30. sınıflarda 2014/04625 sayılı "BRAWO" ibareli marka tescil başvurusuna, müvekkilinin 30. sınıfta tescilli tanınmış "GOLF BRAVO" ibareli seri markalarına dayanarak yaptığı itirazının, davalı TPMK'nın 2016-M-2905 sayılı YİDK kararı ile reddedildiğini, oysa taraf markalarının benzer olduğunu ve aynı veya benzer mal sınıfında olan gıda ürünlerinde kullanılmak istendiğini, başvurunun kötüniyete dayandığını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK'nın kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, 1998'den itibaren "BRAVO" markasını 20 yıldır tescille kullandıklarını, kötüniyet iddiasının yersiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacının "Golf BRAVO" ibareli markaları ile davalının "BRAWO" ibareli başvurusu arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sesçil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunmadığı, dava konusu marka başvurusunda "BRAWO" ibaresinin asli unsur olarak yer alırken, davacının "Golf BRAVO" ibareli markalarında "Golf" ibaresinin asli, diğerinin ise yardımcı unsur olarak öne çıktığı, işaret benzerliğinin oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, kararın, davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tarafların markalarını oluşturan ibarelerin 556 sayılı KHK'nın 8/1-b anlamında benzer bulunduğu, başvuru konusu işaretin "Brawo" kelimesinden oluştuğu, yine "bravo" asıl unsurlu 1999/016265 ve 2008/7680 sayılı markaların davalı şirket adına tescilli bulunduğu, markaların kapsamlarında yer alan emtia yönünden, davalının kazanılmış hakkının bulunduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, davalı TPMK'nın 2016-M-2905 sayılı YİDK kararının, 29. sınıf "Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). Yenilebilir bitkisel yağlar. Kuru yemişler. Patates cipsleri." ile 30. sınıf "Her türlü un, irmikler, nişastalar. Dondurmalar, yenilebilir buzlar." emtiası yönünden iptaline, iptal edilen sınıflar yönünden davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Bu kararın taraf vekilleri tarafından temyizi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince kurulan karar Dairemizin 2018/5327 E. – 2019/7976 K. sayılı ve 09/12/2019 tarihli ilamıyla taraflar yararına bozulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, davalı şirketin kazanılmış hak yarattığı düşünülen 1999/016265 ve 2008/67680 sayılı markalarının asıl unsurunun, dava konusu başvurudaki gibi "BRAWO" değil, "bravo" ibaresinden oluştuğu, davalının önceki tarihli bu markalarının oldukça baskın şekil ve kelime unsurlarını da ihtiva ettiği, dava konusu başvurunun ise sadece "BRAWO" ibaresinden ibaret olduğu, davalının işbu dava konusu marka tescil başvurusunun, önceki tarihli markalarının asli unsurlarının değiştirilmemesi kriterini karşılamadığı, davalının önceki markalarından kaynaklı kazanılmış hakkının bulunmadığı, mahkemece benimsenen 30.11.2020 tarihli ek bilirkişi raporu ile tarafların hizmet ve emtia sınıflarının 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi kapsamında aynı veya benzer olduğunun tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK’nın 2016-M-2905 sayılı kararının iptaline, davalı şirketin 20.01.2014 tarih ve 2014/04625 sayılı marka tescil başvurusunun 04.08.2017 tarihinde tescil edildiği anlaşıldığından, markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 20/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.