Hırsızlık - ibadethaneye zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3791 Esas 2015/1908 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3791
Karar No: 2015/1908
Karar Tarihi: 07.05.2015

Hırsızlık - ibadethaneye zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3791 Esas 2015/1908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık tarafından işlenen hırsızlık ve ibadethaneye zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mahkeme masrafı olarak yapılan 7 TL tutarındaki yargılama giderinin kanunlara uygun şekilde Devlet Hazinesine yükletilmediği ve sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceği gözetilmediği için karar bozulmuştur. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/1-c ve 53/3, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanun’un 106/1, 6352 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları ile Başsavcıvekillerinin Görevli Olarak Belirlenmesine Dair Kanun ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324/4 maddeleridir. Kararda, sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından da yoksun bırakılması kararlaştırılmıştır.
17. Ceza Dairesi         2015/3791 E.  ,  2015/1908 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, ibadethaneye zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    2- Mahkeme masrafı olarak yapılan 7 TL tutarındaki yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ve “yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline” ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin ve "Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 7 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.