Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19853 Esas 2015/4263 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/19853
Karar No: 2015/4263
Karar Tarihi: 11.03.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19853 Esas 2015/4263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hükümde, sanığın hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarını işlediği kabul edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın suçu işlemediğini ve görüntülerdeki kişinin kendisi olmadığını savunması üzerine, mahkeme tarafından yeterli teşhis yapılmadan ve ceza belirlenirken suç konusunun önemi ve sanığın aldığı tedbirler göz önünde bulundurulmadan alt sınırın altında bir ceza verilerek hüküm verilmiştir. Ayrıca, sanığın zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle ödenen ücretin mahkumiyet kararı ile birlikte yargılama gideri olarak yükletilmesi ve yargılama masraflarının Devlet Hazinesi tarafından karşılanması gerektiği göz ardı edilmiştir. Kararın bozulması ve sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
1. Türk Ceza Kanunu'nun 61/1. maddesi - suçun önemi ve sanığın aldığı tedbirlerin ceza belirlemesi üzerindeki etkisi
2. CMK'nın 150/2. maddesi - zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle ödenen ücretin yargılama gideri olarak yüklenememesi
3. 6183 sayılı Kanun'un 106/1. maddesi - yargılama masraflarının Devlet H

13. Ceza Dairesi 2014/19853 E. , 2015/4263 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanığın atılı suçu kabul etmediği ve görüntülerdeki kişinin kendisi olmadığı yolunda savunmada bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanığın değişik cephelerden çektirilecek teşhise elverişli boy fotoğrafları temin edilerek dosya içinde mevcut kamera görüntülerindeki kişinin sanık olup olmadığının, bilirkişi marifetiyle, gerektiğinde Adli Tıp Kurumu veya Kriminal Daire Başkanlığından alınacak rapor ile tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-TCK"nın 61/1. maddesi uyarınca; suç konusunun önem ve değeri ile sanığın olay sırasında kapşon ve gözlük takarak tanınmamak için tedbir aldığınının anlaşılması karşısında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafie ödenen ücretin, dosyadaki bilgilerden mali geliri bulunmadığı anlaşılan sanığa, yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi,
4-6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 Sayılı CMUK"un 326/son. maddesi gereği sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.