Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19879 Esas 2015/4261 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/19879
Karar No: 2015/4261
Karar Tarihi: 11.03.2015

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19879 Esas 2015/4261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, tek tanık olarak ifade veren mağdubun cebinden parasını alan kişinin sanık olup olmadığı hakkında yeterli inceleme yapılmamış ve eksik inceleme sonucunda mahkumiyet kararı verilmiştir. Aynı zamanda, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması kararı verilmesi gerektiği düşünülmemiş ve yargılama masraflarının devlet tarafından karşılanması gerektiği kanun maddeleri de göz ardı edilmiştir. Bu sebeplerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c bendi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/2. ve 3. fıkraları
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106/1. maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi.

13. Ceza Dairesi 2014/19879 E. , 2015/4261 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Olayın tek tanığı olan, ..."in mümkünse sanıkla yüzleştirilmesi sağlandıktan sonra ya da yüzleştirme mümkün değil ise sanığın teşhise elverişli fotoğrafları temin edilerek tanığa gösterilmek suretiyle müştekinin cebinden parasını alan şahsın sanık olup olmadığının sorulması ve yaş küçüklüğü nedeniyle yargılaması ayrı yapılan suça sürüklenen çocuk ...in hakkındaki dosyanın getirtilip incelenmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.