10. Hukuk Dairesi 2015/5707 E. , 2016/5912 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı Kurum, 25.09.2009 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu yaralan sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan harcama ve ödemelerden oluşan sosyal sigorta yardımlarının rücuan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davacı Kurum vekili ıslah dilekçesi ile toplam 23.321,79 TL peşin sermaye değerli alacağın 12.08.2011 tarihinden itibaren, 3.627,12 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödeme tarihi olan 20.06.2011 tarihinden itibaren, 16 TL tedavi giderinin 15.10.2009, 16 TL tedavi giderinin 16.11.2009 ve 39,20 TL tedavi giderinin 20.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ve vekalet ücreti ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, Mahkemece, dava ıslah dilekçesi kapsamında kabul edilmesine rağmen, teselsül ile ilgili hüküm kurulmamış, davalıların kusurları oranında sorumlu olacağı belirtilmiştir.
Sigortalının iş kazası veya meslek hastalığına uğramasına birden çok kişinin birlikte kusurlarıyla sebebiyet vermeleri halinde; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 61 ve 62’nci (818 sayılı Mülga Borçlar Kanununun 50 ve 51) maddeleri uyarınca teselsül hükümlerine göre birlikte sorumlulukları söz konusu olacaktır. Bu halde, Türk Borçlar Kanunu’nun 62’inci maddesi uyarınca kendi payına düşeninden fazlasını ödeyen kişinin diğer müteselsil sorumlulara karşı rücu hakkı baki kalmak koşuluyla, her bir sorumlu yönünden kusurlarına düşe miktar ayrılmaksızın teselsül kurallarına göre sorumluluklarına hükmedilebilecektir.
Mahkemece, teselsül hükümlerine göre davalılar yönünden müşterek ve mütesilsil sorumluluğa hükmedilmemesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ :Hükmün 1. fıkrasının a, b, c, d ve e ( e bendi Mahkemece sehven d olarak yazılmış) bendlerinde yazılı “kusurları oranında” ibarelerinin silinerek yerlerine “müştereken ve müteselsilen” ibarelerinin yazılarak eklenmesine, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
