Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3149 Esas 2022/6064 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Mersin 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 06.11.2020 tarih ve 2019/153 E. - 2020/315 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile ..., Baki Işık ve davalının 24/05/2005 tarihinde ... Temizlik Güvenlik Gıda Şirketi'nin Vakıflar Bankası'ndan çekmiş olduğu krediye kefil olduklarını, davalının Merkez İlçesi, Mesudiye Mah. 31 pafta, 241 ada, 18 parselde 18 nolu asma kat dükkanını ipotek verdiğini, sözleşme dolayısı ile çekilen kredinin ödenmemesi üzerine alacaklı bankanın borçtan sorumlu şirkete ve kefillere ihtarname çektiğini, ihtarnamenin 28/02/2007 tarihinde davalıya tebliğ edildiğini, ihtarnameden sonra da herhangi bir ödeme yapılmadığını, bankanın davalıya ait ipoteğin satışı için işlemler başlattığını, diğer kefiller ve müvekkili adına da ilamsız takip başlatıldığını, 12/11/2008 tarihinde davalının satış tehdidi altında olduğundan gayrimenkulun satışını önlemek için söz konusu kredi borcunu ödediğini ve alacaklı banka ile temlik senedi imzalayarak bankanın alacağına halef olduğunu, bankanın başlattığı icra dosyasını temlik aldığını, aynı borç ilişkisi ile borçlu olan davalının daha sonra alacağı temlik almak suretiyle alacaklı konumuna geçtiğini, alacaklı ve borçlu sıfatının davalıda birleştiği için borcun sona erdiğini, davalının aynı dosya üzerinden müvekkili aleyhine başlanmış takibe devam etmesinin yasal dayanağı olmadığını, borcu ödeyen kefillerden birisinin alacağı temlik alarak alacaklı yerine geçerek diğer kefillere karşı dava açmaksızın alacaklı konumuna geçmesinin hukuki olmadığını ileri sürerek talebinin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sadece taşınmazını ipotek verdiğini, kredi sözleşmesini hiçbir şekilde imzalamadığını, müvekkilinin bankanın alacağını ödediğini, bankanın davalarını temlik aldığını, alacaklarına halef olduğunu, davacının icra dosyasına müvekkilinin alacaklı ve borçlu sıfatının birleştiğini iddia ederek icra müdürlüğünden takibin durdurulmasını talep ettiğini, icra müdürlüğünün davacının talebini kabul ettiğini, dosyanın işlemden kaldırıldığını, icra dosyasının işlemden kalkması üzerine Mersin 3. İcra Hukuk Mah. 2012/37 esas sayılı dosyası ile davacıya dava açıldığını, alacaklı ve borçlu sıfatının birleşmediğini, müvekkilinin alacağı temlik aldığından takibin devamına karar verilmesini talep ettiğini, taleplerinin kabul edilerek davanın müvekkili lehine sonuçlandığını, kararın Yargıtay'dan onandığını, davacının davasında haksız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre;davalının, davacının müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzalamış olduğu genel kredi sözleşmesinde kullandırılan kredi borcunun teminatı amacıyla ipotek veren 3.kişi konumunda olduğu, davalının, alacaklı tarafından ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla icra takibi yapılması neticesinde kredi borcunu ödediği ve alacaklıdan alacağı temlik alarak icra takibine devam ettiği, genel kredi sözleşmesi ve ipotek tesisinin aynı gün yapıldığı anlaşılmış, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 596/4. maddesinde “ ...Bir alacağın güvencesini oluşturan rehin paraya çevrildiği veya borç rehin veren malik tarafından ödendiği takdirde malik, kefile karşı rücu hakkını, ancak kefil ile kendisi arasında böyle bir anlaşma varsa ya da rehin sonradan bir üçüncü kişi tarafından verilmişse kullanabilir.” hükmü uyarınca somut olayda, genel kredi sözleşmesi ve ipotek tesisinin aynı gün yapılmış olması nedeniyle rehin veren 3. kişinin, kefile karşı rücu hakkını kullanabilmesi için kefille arasında bir anlaşma olması gerekçesiyle davanın kabulüne Mersin 2. İcra Müdürlüğü'nün 2007/539 esas sayılı takip dosyasından dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.270,54 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 20/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.