13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/16861 Karar No: 2015/4250 Karar Tarihi: 11.03.2015
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/16861 Esas 2015/4250 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kadir Suci isimli kişiye mala zarar verme ve hırsızlık suçlamalarıyla dava açılmıştır. Mahkeme, mala zarar verme suçunda zamanaşımı süresi dolmuş olduğu gerekçesiyle sanığın cezasını onamıştır. Ancak hırsızlık suçuyla ilgili olarak sanığın cezası bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmadan TCK'nın 53/1 maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sanığın \"kendi alt soyları\" üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. 5320 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'a eklenen Geçici 2/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmayan hüküm ise reddedilmiştir.
13. Ceza Dairesi 2014/16861 E. , 2015/4250 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Suç yerinde parmak izi tespit edilen Kadir Suci hakkında zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. A-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli 27905 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"a eklenen Geçici 2/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, B-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; TCK"nın 61/1. maddesi uyarınca, suç konusunun önem ve değeri ile meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak temel ceza belirlenirken alt sınırdan ayrılınması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanıkların TCK"nın 53/1. maddesinin ""a,b,c,d,e"" bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, ""kendi altsoyu"" üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.