Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/17747 Esas 2014/22561 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/17747
Karar No: 2014/22561
Karar Tarihi: 16.10.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/17747 Esas 2014/22561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların ATM'den para çekmek için sahte düzenekle bir kart ele geçirdikleri gerekçesiyle suçlu bulundukları ve cezaya çarptırıldıkları belirtilmektedir. Ancak, sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan dolayı koşullu salıverilmelerine karar verilmesi gerektiği, altsoyu dışındaki hak ve yetkilerinden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmaları gerektiği belirtilerek, bu hususun düzeltilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, sanıkların suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddedildiği ve yazılı şekilde koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesinin yasal olmadığı belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine \"TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar y

8. Ceza Dairesi 2014/17747 E. , 2014/22561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanıkların ATM"den para çekmek amacıyla gelen katılana ait kartı kurdukları özel düzenek sayesinde hukuka aykırı olarak ele geçirme eylemi nedeniyle, mahallinde gereğinin takdiri mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.