MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmekten vazgeçilmesine

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan sanık ..."in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmekten vazgeçilmesi kararına yönelik temyize gelince;
Eylemlere ve yükletilen suça yönelik ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olması nedeniyle CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi yerine, ceza verilmekten vazgeçilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, kararın açıklanan noktası "TCK"nın 129/3. maddesi hereğince her iki katılan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına" biçiminde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.