MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kredi kartından yapılan ödeme sebebiyle 40.000 TL"lik alacağın 5.000,00 TL"lik kısmının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirketin girdiği darboğaz sebebi ile kendisine geri ödenmek şartıyla kredi kartlarından şirket adına harcama yapılmasının teklif edildiğini ve bu teklifi kabul ettiğini, ... Bankasına ait kredi kartlarını şirketin bir kısım harcamaları için kullandırttığını, davalının turizm işi ile uğraştığını ve bu sebeple müşterilerin otellerdeki konaklama bedelleri, müze girişleri, şirkete ait araçların yakıt giderleri, yurt içi yurt dışı uçak biletleri sebebiyle acentelere yapılan ödemelerin geri ödenmek kaydı ile yapıldığını, 2004 yılında yapılan harcamaların şirket tarafından ödendiğini, ancak 2005 yılı ve sonrasındaki harcamaların şirketin zor durumu sebebiyle ödenmediğini ileri sürerek, 40.000,00 TL alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iddiasının gerçek dışı ve hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, işçilik alacakları dosyasından tefrik edilerek Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatı ile görülen somut davada toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesi"nin 2014/... esas, 2014/... karar sayılı ve ....2014 tarihli ilamı ile, davaya İş Mahkemesi sıfatı ile bakılması gerektiğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine davaya İş Mahkemesi sıfatı ile bakan mahkemece, davacının kredi kartından davalı adına bir kısım harcama yapıldığı anlaşılmakta ise de, davacının hangi dönem ne kadar harcama yapıldığını bilmesi ve şirket muhasebecisi olarak deftere kayıt etmesi gerektiği, harcamalara ilişkin fatura sunulmadığı, 2007-2008 defterlerinde herhangi bir kayda rastlanmadığı, 2004-2005-2006 defterleri ibraz edilmemiş ise de bu yıllarda ödenmeyen harcama varsa 2007-2008 yıllarında kredi kartlarından şirket adına harcama yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Davacının kredi kartlarından şirket adına harcama yapılıp yapılmadığı ve yapılmışsa davacıya geri ödenip ödenmediği hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacı işçi, şirketin içinde bulunduğu ekonomik zorluklar sebebi ile geri ödenmek şartıyla kredi kartının şirket harcamaları için kullanılmasını kabul ettiğini, 2004 yılında yapılan harcamaların kendisine geri ödendiğini, ancak daha sonraki yıllarda şirketin ekonomik durumu sebebi ile ödeme yapılmadığını ileri sürerek, kredi kartından şirket adına yapılan harcamaların davalıdan tahsili istemiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ileri sürülen dönemde davacının kredi kartlarından 64.536,00 TL harcama yapıldığı ve bunun davacının dört yıllık ücretinin de üzerinde olduğu, bu kadar kredi kartı borcunun davacı tarafından ödenmesinin mümkün olmadığı, ancak ekstre tutarlarının düzenli ödendiği belirtilmiştir. Mahkemece, daha önce ödenmemiş harcama olmasına rağmen kredi kartının kullandırılmaya devam edilmesi hayatın olağan akışına aykırı görülerek davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, kredi kartı borçlarını ödemek için 2005-2006 yıllarında ..." tan ve işten ayrıldıktan sonra da 2007 yılında ..."tan 10.000,00 TL kredi çekip şirket adına kredi kartından yapılan harcamaları yıllarca ödemeye çalıştığını, harcama tutarının dört yıllık ücretinden fazla olması sebebi ile iddia inandırıcı gelmemiş ise de borçları uzun vadede ödemeye çalıştığını, yapılan harcamalardan davacının şahsi harcamalarının ayırt edilmesinin mümkün olduğunu, 2004-2005 ve 2006 dönem defterleri ve bu dönemde yapılan harcamalara ait faturalar incelenirse kayıtların tutulmuş olduğunun ortaya çıkacağını ve toplam harcamanın sadece 40.000,00 TL"sinin talep edildiğini, kalanın şahsi harcama olduğunu ileri sürmesine rağmen, mahkemece davacının iddiaları üzerinde yeterince durulmadan sonuca gidilmiştir. Yargılama sırasında dinlenen tanıklar davacının kredi kartından bir takım harcamalar yapıldığını ancak ödemesinin nasıl yapıldığı konusunda bilgi sahibi olmadıklarını beyan etmişlerdir. Davacının kredi kartı ekstrelerinin incelenmesinde, harcamaların davacının bireysel harcaması olduğu konusunda miktar ve nitelik olarak ciddi kuşku uyandırdığı anlaşılmaktadır. Bu sebeplerle, mahkemece davalının diğer defter ve belgeleri, şirket adına yapıldığı ileri sürülen harcamalara ilişkin faturalar, kredi kartı ekstrelerinin ödeme belgeleri, ileri sürülen kredi kullanma ve geri ödeme belgeleri celp edilerek, davalı şirket için yapılan harcamalar tespit edildikten sonra yapılan harcamaların karşılığının davacıya ödenip ödenmediği ve davacının bundan kaynaklı bir alacağının bulunup bulunmadığı hususu açıklığa kavuşturulmalıdır. Davacı tarafça 2004 yılında yapılan harcamaların ödendiği beyan edildiğinden 2004 yılı inceleme dışı bırakılmalıdır. Eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.