Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11532 Esas 2021/4888 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11532
Karar No: 2021/4888
Karar Tarihi: 15.06.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11532 Esas 2021/4888 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kırmızı ışıklı trafik lambasına uymayarak gece vakti bölünmüş asfalt kaplama karayolunda seyrederken dört yönlü kontrollü kavşağa geldiğinde, Güven idaresindeki otomobil ile çarpışarak iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet vermiştir. Mahkeme, sanığın taksirle yaralama suçundan TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereği mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, hükümde yapılan incelemeler sonucunda, sanık hakkında TCK'nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmediği, sonuç cezanın eksik tayini gibi kanuna aykırı durumlar tespit edilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı, 5320 Sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. Kanun maddeleri ayrıntılı olarak şunlardır:
- TCK'nın 89/4. maddesi: Taksirle işlenen suçlarda, fail hakkında ayrıca güvenlik tedbirine hükmolunabilir.
- TCK'nın 62. maddesi: Ceza sorumluluğunu belirleyen ve cezanın indirim veya artırımını gerektiren sebep ve etkileri düzenleyen madde.
- TCK'nın 50/1-a maddesi: Taksirle yaralama suçu için öngörülen ceza miktarını belirleyen madde.
- TCK'nın 52/2-4 maddesi: Eylemin niteliğine göre para cezasına çevrilebilecek hapis cezası süresini ve adli para cezasının belirlenmesini düzenleyen madde.
- TCK'nın 53/6. maddesi: Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilebileceğini düzenleyen madde.

12. Ceza Dairesi 2019/11532 E. , 2021/4888 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve eksik araştırma sonucu hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki kamyonla, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, bölünmüş asfalt kaplama karayolunda seyrederken, dört yönlü kontrollü kavşağa geldiğinde, kırmızı ışık ihlali yaparak kavşağa giriş yaptığı esnada, aracının ön kısımlarıyla, soldan gelen Güven idaresindeki otomobilin sağ yan kısımlarına çarpmasıyla, sanığın tam kusuruyla iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
1-)Olayı anlatan kaza tespit tutanağı, taraf beyanları dikkate alındığında, oluşa göre sanığın kırmızı ışıklı trafik lambasına uymayarak kazaya sebebiyet verdiği eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2-)Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
3-)Sanık hakkında kurulan hükümde, 89/4, 62. maddeleri gereği hükmedilen on ay hapis cezasının 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi esnasında, sonuç cezanın 6.000,00 TL yerine 3.000,00 TL olarak eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 Sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.