Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/1591 Esas 2020/11664 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1591
Karar No: 2020/11664
Karar Tarihi: 29.06.2020

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/1591 Esas 2020/11664 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, jandarma eri bir tanık ile kaçak çay taşıyan kamyonunu jandarma arama noktasından geçirmesi için anlaştı ve para teklif etti. Tanık teklifi kabul edince sanık, içerisinde çay dolu kamyonla yakalandı ve rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkum oldu. Ancak, kaçakçılık suçunun zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi sebebiyle sanığın meşru zeminde olduğu kabul edildi. Rüşvetin tanımı hakkında açıklamalar yapılarak suç tarihi öncesindeki kanun maddeleri incelendi ve sanığın eyleminin aynı zamanda kamu görevlisine hakaret suçunu oluşturduğu belirtildi. Hüküm bozuldu ve dava zamanaşımı nedeniyle düştü.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nın, 05/07/2012 tarihinden önceki 252/3. Maddesi
- 6352 sayılı Yasa
- 125/3. Maddesi
- 66/1-e Maddesi
- 67/4. Maddesi
- CMUK’un 321. Maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. Maddesi
- CMK’nın 223/8. Maddesi

5. Ceza Dairesi 2016/1591 E. , 2020/11664 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, jandarma eri tanık ..."e kaçak çay taşıyan kamyonunu jandarma arama noktasından geçirmesi sırasında kendisine yardımcı olması halinde para vereceğini söylediği, ..."in de sanığı yakalatmak amacıyla teklifi kabul ettiği, sanığın içerisi çay dolu kamyonla arama noktasına geldiği sırada yakalandığı, sanık hakkında...1. Asliye Ceza Mahkemesine kaçakçılık suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildiği nazara alınarak, sanığın meşru zeminde bulunduğunun kabulü gerekeceği, 5237 sayılı TCK"nın, 05/07/2012 günü yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki, suç tarihinde yürürlükte olan rüşveti tanımlayan 252/3. maddesinde "rüşvet, bir kamu görevlisinin görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır" denilerek sadece nitelikli rüşvete yer verildiği, kamu görevlisinin yapması gereken işi yapması ya da yapmaması gereken işi yapmaması için yarar sağlamasının veya kişilerin bu şekildeki iş için kamu görevlisine çıkar temin etmelerinin rüşvet tanımından çıkarıldığı, görevin gereklerine aykırı olarak bir işin yapılması veya yapılmaması için rüşvet teklifinde bulunulması durumunda suçun icra hareketleri başlamış olacağından rüşvete teşebbüs, haklı hususun temini için rüşvet önerilmesi halinde ise koşullarının bulunması durumunda kamu görevlisinin şeref ve saygınlığına saldırı niteliğinde olması sebebiyle sanığın eyleminin aynı Yasanın 125/3. maddesinde düzenlenen kamu görevlisine hakaret suçunu oluşturacağı ve söz konusu maddede öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 18/08/2006 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 29/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.