Danıştay 9. Daire 1997/2778 Esas 1998/1876 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1997/2778
Karar No: 1998/1876

Temyiz İsteminde Bulunan : 1- İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı
İSTANBUL
Vekili : …
2- …

İstemin Özeti : Yükümlü şirket tarafından … Gösteri Merkezinde 12.2.1995 tarihinde düzenlenen konsere ait eğlence vergisinin belediyelerine ödenmediğine ilişkin olarak düzenlenen yoklama fişine dayanılarak Şubat/1995 dönemi için tarh edilen kaçakçılık cezalı eğlence vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; düzenlenen konserde 1331 adet giriş bileti satıldığının ihtilafsız olduğu buna göre 3030 sayılı yasanın 18/d bu yasa maddesinin uygulanması ile ilgili olarak çıkartılan yönetmeliğin 25/b ve 31/b maddeleri gereğince söz konusu verginin büyükşehir belediyesine ödenmesi gerektiği, yükümlü tarafından anlaşmazlık konusu eğlence vergisinin hangi belediyeye ödeneceği hususunun İstanbul Valiliğine bir dilekçe ile sorulduğu ancak buna herhangi bir cevap verilmediği, bu durumda 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 369. maddesine göre olayda yanılma halinin mevcut olması nedeniyle olaya ceza uygulanmasının mümkün olmayacağı gerekçesi ile kısmen kabul ederek vergi aslını onayan cezanın tamamen kaldırılmasına karar veren … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; belediye tarafından; kesilen kaçakçılık cezasının yasa hükümlerine uygun olduğu,yükümlü tarafından ise; konserin düzenlediği yerin özel mülkiyete ait olduğu ve kendilerince kiralandığı, söz konusu yerin 3030 sayılı yasanın 18/d maddesinde sayılan yerlerden olmadığı, bu nedenle uyuşmazlık konusu verginin büyükşehir belediyesine ödeneceğine dair yasal bir düzenleme bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Belediye tarafından Cevap verilmemiştir. Yükümlü ise yasal dayanaktan yoksun, belediye temyiz isteminin reddi gerekeceğini savunmuştur.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'nın Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden konserin yapıldığı … Gösteri Merkezi özel mülkiyete ait bir yer olduğu, Büyükşehir Beldiyesinin gelirlerini belirleyen 3030 sayılı yasanın 18/d maddesinde sayılan yerlerden olmadığı anlaşılmıştır.
Bu nedenle uyuşmazlık konusu yerde düzenlenen konsere ait eğlence vergisinin tarh ve tahsiline ilçe belediyesi yetki olup, yetkisiz belediye tarafından tarh edilen cezalı verginin terkini gerekeceğinden belediye temyiz isteminin reddi ile yükümlü temyiz isteminin kabulü, mahkeme kararının bozulması icabedeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, yükümlü şirket tarafından … Gösteri Merkezinde 12.2.1995 tarihinde düzenlenen konserle ilgili eğlence vergisinin belediyelerine ödenmediğine ilişkin olarak 12.2.1995 tarihinde düzenlenen yoklama fişine dayanılarak Şubat/1995 dönemi için tarh edilen kaçakçılık cezalı eğlence vergisinin terkini istemiyle açılan davayı kısmen kabul eden ... Vergi Mahkemesi kararın taraflarca temyizen incelenerek bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
2464 sayılı Kanunun 17. maddesinde; bu Kanunun 21. maddesinde belirtilen ve belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde yer alan eğlence işletmelerinin faaliyetlerinin eğlence vergisine tabi olduğu, anılan kanunun 22/1. Maddesinde de bilet bedeli ile birlikte alınan verginin takip eden 20. gün içinde ilgili belediyeye ödeneceği hükme bağlanmıştır.
Diğer taraftan 3030 sayılı Büyükşehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkındaki Kanunun büyükşehir belediyesi gelirlerini belirleyen 18. maddesinin (d) bendinde ise; Büyükşehir belediyelerine bırakılan sosyal ve kültürel tesisler ile spor, eğlence ve dinlenme yerleri ve yeşil sahalar içinde tahsil edilecek her türlü belediye vergi, resim ve harçların büyükşehir belediyesince tahsil edileceği bu Kanunun uygulaması ile ilgili olarak 12.12.1984 tarih ve 18603 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan yönetmeliğin 25/b maddesinde de kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılıp işletilen ve biletle girilebilen en az 10.000 kişilik spor sahaları kompleksi ve tabii eklentileri olan tesisleriyle en az 2000 kişilik kapalı spor salonları ve tabii eklentilerinden alınacak vergi, resim ve harçların büyükşehir belediyelerine, diğerlerinin ise ilçe belediyelerine ait olacağı öngörülmüştür.
Söz konusu 3030 sayılı yasanın 18/d maddesi ve yönetmeliğin 25/b maddesi hükümlerinden, maddede sayılan yerlerdeki eğlence faaliyetleri ile ilgili eğlence vergisinin büyükşehir belediyesince, sayılan yerler dışında kalan yerlerdeki eğlence vergilerinin ise ilçe belediyelerine ödeneceği anlaşılmaktadır.
Olayda yükümlü şirket tarafından düzenlenen konserin özel mülkiyete konu … Gösteri Merkezinde yapıldığı, bu yerin, 3030 sayılı yasanın 18/d ve bu yasa ile ilgili olarak çıkartılan yönetmeliğin 25/b maddesinde sayılan yerlerden olmadığı anlaşılmıştır.
Bu durumda 2464 sayılı Yasanın 17 ve 22 maddelerine göre uyuşmazlık konusu eğlence vergisini tarh ve tahsiline ilçe belediyesi yetkili olduğundan, yetkili olmayan belediye tarafından tarh edilen cezalı vergide yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle belediye temyiz isteminin reddine, yükümle temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararın bozulmasına, Belediye Başkanlığından ...-lira ilam harcının alınmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 12.5.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.