Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22945 Esas 2016/4844 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22945
Karar No: 2016/4844
Karar Tarihi: 14.03.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22945 Esas 2016/4844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçu ile yargılandığı davada, yerel mahkeme sanığı suçlu bulmuş ve mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz başvurusu sonrasında da temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı için işin esasına geçilmiş, yapılan inceleme sonucunda sanığın suçunu işlediği, cezanın kanuni bağlamda uygulandığı ve sanığın ileri sürdüğü savunmaların yerinde görülmediği kanaatine varılmıştır. Karar oybirliği ile onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
1. Türk Ceza Kanunu'nun \"Görevi Yaptırmamak İçin Direnme\" başlıklı 265. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2015/22945 E. , 2016/4844 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14/03/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.