Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2069 Esas 2022/6143 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12.03.2019 tarih ve 2018/354 E. - 2019/93 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.12.2020 tarih ve 2019/728 E. - 2020/1103 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "CRM MEDYA" ibaresinin marka olarak tescili için başvuruda bulunduğunu, 2018/43079 kod numarasını alan başvurunun, YİDK kararı ile dava dışı üçüncü kişiye ait 2009/60631 kod numaralı ve "crm 1 medya+şekil" ibareli markaya dayanarak 6769 sayılı SMK'nun 5/1-ç bendi uyarınca kısmen reddedildiğini, oysa redde mesnet markanın tescil tarihinden itibaren kullanılmadığının tespit edildiğini, bu sebeple 2009/60631 numaralı "crm 1 medya+şekil" markasının SMK'nun 26/1. maddesi doğrultusunda iptali istemli Bakırköy 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nin 2018/143 esas sayılı dosyası ile dava açıldığını, bu dosyanın bekletici mesele yapılması gerektiğini ileri sürerek, davalı TÜRKPATENT YİDK'nun 10.08.2018 tarihli ve 2018/M-6456 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TÜRKPATENT vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru kapsamındaki 35. sınıftaki emtianın, itiraza dayanak marka kapsamındaki hizmetlerle aynı, 41. sınıfta yer alan hizmetlerin ise farklı olduğu, “CRM MEDYA” ibaresinin her iki markada da esas unsur olarak yer aldığı, sonuçta 35. sınıf hizmetler yönünden taraf markalarının ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunduğu, YİDK’nın kararının verildiği tarihteki durum, şartlar ve delillere göre inceleme yaptığı, kararın verildiği tarihte ve halen redde mesnet marka hakkında kesinleşmiş ve sicile işlenmiş
bir hükümsüzlük veya iptal kararının olmadığı, YİDK’nın böyle bir kararı bekleme zorunluluğunun bulunmadığının da Yargıtay kararlarında ortaya konulduğu, YİDK’nın kararın verildiği tarihte sicilde kayıtlı mevcut kaydı görmezden gelerek karar vermesinin düşünülemeyeceği, diğer bir ifadeyle redde mesnet markanın kullanılıp kullanılmamasından hareketle, mutlak ret nedenleri arasında yer alan SMK 5/1-ç maddesini aşmasının mümkün olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; TÜRKPATENT YİDK tarafından karar tarihi itibariyle mevcut hukuki duruma göre değerlendirme yapılmasının gerektiği, iptali istenen YİDK kararının verildiği tarih itibariyle redde mesnet markanın hükümsüz kılındığına ilişkin bir mahkeme kararının bulunmadığı, diğer bir deyişle YİDK kararının verildiği tarihte redde mesnet markanın hüküm ifade ettiğinden, davalı kurumun derdest hükümsüzlük davasını beklemesinin gerekmediği, yine 6769 sayılı SMK'nın 19/2.maddesi uyarınca, sadece 6/1.maddesine göre yapılacak itirazlarda bir def'i olarak ileri sürülebilecek "başvuru tarihinden önceki 5 yıllık sürede itiraz gerekçesi markanın kullanıldığını ya da kullanmamaya dair haklı sebeplerin olduğuna ilişkin delillerin sunulmasını isteme hakkının", aynı Yasa'nın 5/1-ç maddesine dayalı davalarda uygulanamayacağı, dolayısıyla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.