MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın kendisine usulen tebliğ edilmediğini savunarak temyiz talebi ile birlikte talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemece temyiz talebinin reddine ilişkin kararların hukuki değerden yoksun ve sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın “bizzat kendisine tebliğ ettim” şerhiyle tebliğ edildiği belirtilmesine rağmen, sanık müdafıinin temyiz dilekçesi ekinde ibraz ettiği ekspertiz raporunda tebligat parçasındaki imzanın sanığa ait olmadığı belirtildiğinden yapılan tebliğinin usulüne uygun bulunmadığı, temyizin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan dolayı kurulan hükümde cezaların teşdiden tayin edildiğinin belirtilmesine rağmen, hapis cezasının alt sınırdan ve 180 gün karşılığı adli para cezasının 3600 TL yerine 3000 TL olarak tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine "sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3. madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.