Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/2485 Esas 2013/4752 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/2485
Karar No: 2013/4752
Karar Tarihi: 02.04.2013

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/2485 Esas 2013/4752 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiyle dava açmıştır. Ancak davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu belirtilmiştir. Bu durumda, dava değeri ve harçlar konusunda 1086 sayılı HUMK ve 492 sayılı Harçlar Kanunu hükümlerine uyulması gerektiği belirtilmiştir. Dosya incelemesinden, el atmanın önlenmesi yönünden harç yatırılmadığı gibi yargılama sırasında da bu yönden harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır. Harçların yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağı gibi, davada keşfen saptanacak dava değeri üzerinden peşin harçın alınması gerektiği belirtilmiştir. Davacının temyiz itirazı kabul edilmiş, hüküm bozulmuş ve diğer hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığı kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise 1086 sayılı HUMK'nın 413. ve 428. maddeleri ile 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 16. ve 32. maddeleridir.

1. Hukuk Dairesi 2013/2485 E. , 2013/4752 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ VE ECRİMİSİL

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 1086 sayılı HUMK"nın 413. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın, el atılan yerin değeri ile talep edilen ecrimisil toplamından (4.3.1953 tarih 10/2 sayılı İ.B.K.) ibaret olacağı kuşkusuzdur.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davanın, hükmedilmesi istenen ecrimisil miktarı üzerinden harç ödenmek suretiyle açıldığı, el atmanın önlenmesi yönünden harç yatırılmadığı gibi, yargılama sırasında da bu yönden harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanunu, harcın alınmasını veya tamamlanmasını tarafların isteklerine bırakmayıp, anılan hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceğini düzenlemiş ve buyurucu nitelikteki 32. maddesinde yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağını öngörmüştür.
Hal böyle olunca, öncelikle davada ileri sürülen isteklerden el atmanın önlenmesi isteği ile ilgili olarak keşfen saptanacak dava değeri üzerinden peşin harcın alınması, bu zorunluluk yerine getirildiği takdirde davaya devam edilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 02.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.