Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/4193 Esas 2016/357 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :............Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Hükmüne uyulan bozma ilamında özetle; desteğin fiilen çalışması ile elde ettiği net kazanç ile, davacıların minibüsü başka bir sürücü çalıştırarak elde ettikleri net kazanç arasındaki farkı hesaplanarak hüküm verilmesi ve davacılar vekili manevi tazminat için faiz talep edilmiş ise de faize hükmedilmesi gereğine değinilmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile, ... için 73.191 TL maddi 10.000TL manevi tazminatın; ......için 35.031 TL maddi, 10.000TL manevi tazminatın ... için 3.629,84 TL maddi, 5000TL manevi tazminatın davalılardan sigorta şirketlerinden manevi tazminat hariç olmak üzere sorumluluk limiti ile sınırlı olarak davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmadan önce maddi tazminat için yürütülen kanuni faiz yönünden temyizin olmaması, bozma ile kesinleşen hususlarda yeniden inceleme yapılmasının mümkün olmamasına ve kararda yazılı diğer gerekçelere göre davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalıların işleten ve sürücüsü olduğu araç ticari nitelikte olup, TTK"nın 3. maddesi uyarınca bu müesseseyi ilgilendiren fiil ve işlerin ticari iş sayılması ve ayrıca 3095 sayılı Yasa’nın 2. maddesinin 2. fıkrasında; ”arada sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizi, T.C.Merkez Bankası’nın kısa vadeli avanslar için öngördüğü faiz oranına göre istenebileceği” belirtilmiş olmasına göre, olayda; manevi tazminat istem gibi avans oranında temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmedilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yöndeki yanılgının giderilmesi de yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte bulunmadığından 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK.nın 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki açıklanan nedenlerle 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 6.bendinde yer alan "yasal faizi" ibaresinin çıkartılarak yerine "avans faizi" ibaresinin eklenerek hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.1.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.