Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/4003 Esas 2014/6261 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Diyarbakır 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :03.04.2013
NUMARASI :Esas no:2012/560 Karar no:2013/252

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı, ziynetlerin bedeline dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesini de talep etmiştir. Hüküm altına alınan ziynet eşyasının bedeline dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken, bu hususun nazara alınmaması doğru bulunmamıştır.
3-Davacı eş ve dava süresince yanında bulunan müşterek çocuklar için Türk Medeni Kanununun 169. maddesi gereğince “dava tarihinden boşanma hükmünün kesinleştiği tarihe kadar” tedbir nafakası tayini gerekirken, eş ve çocuklar için takdir edilen tedbir nafakalarının “karar tarihinden” başlatılması usul ve yasaya aykırıdır.
4-Boşanma davası kabul edildiğine göre davada kendisini vekille temsil ettiren davacı (kadın) yararına bu davanın kabulü sebebiyle de karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin gerektirdiği miktarda maktu vekalet ücreti tayin edilmesi gerekirken, bu hususun nazara alınmamış olması doğru görülmemiştir.
5-Boşanmaya davalının sebep olduğu kabul edilmiş, sebep olan olaylar olarak davalının eşine şiddet uyguladığı, kötü muamelede bulunduğu, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmediği gösterilmiştir. Kocanın açıklanan kusurlu tutum ve davranışları toplanan delillerle gerçekleşmiş, davacının ise herhangi bir kusuru ispat edilememiştir. Gerçekleşen bu duruma göre, davacı kadın tazminat talep etmekte haklıdır. Öyleyse davacı yararına Türk Medeni Kanununun 174. maddesinin (1.) ve (2.) fıkraları gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir ve tayini gerekirken, bu isteklerin reddi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3, 4 ve 5. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.03.2014 (Çrş.)