Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6710 Esas 2015/1208 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/2-1, 62, 53/1-a,b,c,d,e maddeleri gereğince mahkumiyet


Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın ikrarı, mağdurun aşamalardaki tutarlı anlatımları, CD içeriği ve tüm dosya kapsamından; sanığın, müşterisi olduğu erkek güzellik salonunda çalışan katılan ile salonun üst katında cinsel ilişkiye girdiği sırada cep telefonuyla gizlice çektiği video görüntülerini CD"ye aktarıp, görüntülerin bulunduğu CD"yi işyeri sahipleri olan şikayetçiler.... ve ..."a göndermek suretiyle ifşa ettiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütler nazara alınarak, aynı Kanunun 3/1. maddesi gereğince işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, temel cezanın asgari hadden tayin edilmesi,
2- Özel hayata ilişkin görüntü ve seslerin kaydedilmesi (TCK 134/1) ile kaydedilen görüntü ve seslerin ifşa edilmesi (TCK 134/2) birbirinden bağımsız iki ayrı suç olarak düzenlenmiş olup iddianame metnindeki anlatımdan, sanık hakkında, katılan ile cinsel ilişki anına ait görüntüleri gizlice kaydettiği gerekçesiyle TCK"nın 134/1. maddesine uyan özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan da ayrıca kamu davası açıldığı ve bu suçun da sübut bulduğu halde, TCK"nın 7/2 maddesi de gözetilerek aynı Kanunun 134/1. maddesi uyarınca ayrıca ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.