Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1716 Esas 2020/1921 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1716
Karar No: 2020/1921
Karar Tarihi: 15.06.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1716 Esas 2020/1921 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar ölümlü trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istemişlerdir. Dava kısmen kabul edilmiş ancak davalı istinaf başvurusu yapmıştır. İstinaf başvurusu kabul edilerek yerel mahkeme kararı kaldırılmış ve yeniden esas hakkında karar verilmesine karar verilmiştir. Ancak, temyiz edenin sıfatına göre HMK'nın 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince hükmedilen ya da kabul edilmeyen bölümün miktar veya değeri 72.070,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi mümkün değildir. İhtiyari dava arkadaşları bakımından temyiz sınırı her bir davacının davalıya yönelik talebi bakımından ayrı ayrı belirlenir. Temyize konu edilen miktarlar temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur. Kararda belirtilen kanun maddeleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK'ya eklenen Ek-Madde 1'dir.

4. Hukuk Dairesi 2020/1716 E. , 2020/1921 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/11/2018 gününde verilen dilekçe ile ölümlü trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/07/2019 günlü karara karşı davalının istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulü ile ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 18/07/2019 tarih ve 2018/448-2019/296 karar sayılı yerel mahkeme kararının HMK"nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılarak, yeniden esas hakkında karar verilmesine dair verilen 09/01/2020 günlü ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi kararının Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı her bir davacının davalıya yönelik talebi bakımından ayrı ayrı belirlenecektir. Temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davacının temyiz dilekçesinin HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine15/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.