Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7179 Esas 2020/11660 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7179
Karar No: 2020/11660
Karar Tarihi: 29.06.2020

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7179 Esas 2020/11660 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin işindeki yetkisini kötüye kullanarak zimmete para geçirdiği suçlamasıyla yargılandığını belirtti. Mahkeme, kişinin eyleminin zincirleme hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu kabul ederek mahkumiyet kararı verdi. Ancak, mahkeme kararında sadece hapis cezasına yer verilerek TCK'nın 155/2. maddesinde açıklandığı gibi adli para cezasının tayini eksik kaldı. Bu nedenle, Anayasa Mahkemesinin yürürlüğe girmiş olan 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı gereği TCK'nın 53. maddesi hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Mahkeme, bu nedenlerle hükmün bozulmasına karar verdi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 155/2. maddesi: Temel ceza olarak hürriyeti bağlayıcı ceza yanında 3000 güne kadar adli para cezası da öngörülmüştür.
- TCK'nın 53. maddesi: Yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunabilecek hükümler açıklanmıştır.

5. Ceza Dairesi 2015/7179 E. , 2020/11660 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Eylemin zincirleme hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK"nın 155/2. maddesinde temel ceza olarak hürriyeti bağlayıcı ceza yanında 3000 güne kadar adli para cezası da öngörüldüğü halde kurulan hükümde sadece hapis cezasına yer verilerek eksik ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 29/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.