MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararın 18.04.2012 tarihinde sanığın müdafiine tebliğ edildiği anlaşılmışsa da, sanığın kendisine müdafii tayin edildiğinden haberi olmadığından , sanığın, bildirdiği adrese yapılan gerekçeli karar tebliği de 17/04/2012 tarihinde ... Kapalı Cezaevinde hükümlü olarak yattığından geçersiz sayılmış, 21.12.2012 tarihli dilekçesi süresinde kabul edilerek mahkemenin 16.05.2013 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılmak suretiyle yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Suçun gece vakti işlendiğine dair delil mevcut olmadığı halde sanık hakkında TCK"nun 143. maddesinin uygulanması,
2-5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
3-Yargılama giderlerinin 6183 sayılı yasanın 106. maddesinde belirlenen terkin sınırları içerisinde kalması sebebiyle 6352 sayılı yasanın 100. maddesi gereğince Hazine üzerine bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1. ve 143.maddesinin uygulanması ile yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline ’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘ TCK"nun 142/1-b,62 maddelerinin uygulanması sonucu sanığın netice olarak 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına ve yargılama giderlerinin Hazine üzerine bırakılmasına ’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.