12. Ceza Dairesi Esas No: 2014/6717 Karar No: 2015/1171 Karar Tarihi: 26.01.2015
Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6717 Esas 2015/1171 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2014/6717 E. , 2015/1171 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle Yaralama Hüküm : Düşme
Taksirle yaralama suçundan kamu davasının düşmesine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1. Sanık ... hakkındaki hükme yönelik yemyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık ..."ın diğer sanık ..."ın oğlu olduğu, dosya içindeki adres bilgilerinden sanıkların farklı adreslerde ikamet ettikleri, olay günü sanık ..."ın babası olan diğer sanığın ikametinin yakınından geçerek işe gittiği sırada, daha önce ölen annesinin ektiği yolun deniz kenarındaki boş alanı mağdur ..."nun kazdığını görmesi üzerine mağdurun yanına geldiği, söz konusu alanın ekilmesi konusunda sanık ile mağdur arasında tartışma çıktığı sırada, sanık ..."a ait köpeğin mağdura saldırarak ısırması sonucu mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı ve yargılama aşamasında mağdurun şikayetinden vazgeçtiği olayda; Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, 23/11/2011 tarihli duruşma beyanında mağdurun şikayetinden vazgeçtiği ve sanığın vazgeçmeyi kabul ettiği anlaşılmakla, vazgeçme nedeniyle TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca verilen düşme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2. Sanık Mühittin Tuhan hakkındaki hükme yönelik yemyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın kendisine ait köpeği başı boş bırakması sonucunda hayvanın mağduru ısırarak yaralanmasına neden olduğu, bu sebeple sanığın bakımı ve gözetimi altında bulunan hayvanın muhafazasında ihmal gösterdiği, mağdurun şikayetten vazgeçmesi karşısında eylemin TCK’nın 177. maddesinde düzenlenen suça dönüşeceği ve hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, sanığın eyleminin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu ve şikayet yokluğu nedeniyle de sanık hakkında açılan davanın düşürülmesine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.