MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozma ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni geciktirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece maddi tazminatın kabülü, manevi tazminatın kısmen kabulü ile; 66.302,93 TL maddi, takdiren 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 18/06/2012 tarihinden tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından 27/09/2018 tarihli kararda sair yönlerinde bir hata bulunmamakla birlikte, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi‘nin 10/4 maddesinde; Manevi tazminat davasının, maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından avukatlık ücreti ayrı bir kalem olarak hükmedileceği, 10. Maddesinde ise, manevi tazminat davalarında avukatlık ücretinin, hüküm altına alınan miktar üzerinden nispi olarak hesaplanacağı, davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücretin, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemeyeceği şeklinde belirtilmiştir.
Somut olayda; davacı vekili lehine maddi ve manevi tazminat yönünden tek vekalet ücretine hükmedilmesi, davalı lehine ise reddedilen manevi tazminat miktarı üzerinden davacı lehine verilen ücreti geçecek şekilde 4.080,00 TL red vekalet ücreti verilmesi isabetsiz olup, bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmelidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:
1- Yukarıda yapılan açıklama gereğince: Hüküm fıkrasının vekalet ücretlerinin tespitine ilişkin 6. fıkrasının çıkartılarak yerine:
“6-Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden A.A.Ü.T. gereğince maddi tazminatın kabul edilen kısım için 7.643,32 TL vekalet ücretinin, manevi tazminatın kabul edilen kısım için 2.180,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden A.A.Ü.T. gereğince reddedilen manevi tazminat miktarı üzerinden hesaplanan toplam 2.180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, ” hükmünün karara yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
15/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.