Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/22879 Esas 2014/6211 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Düzce 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :11.07.2013
NUMARASI :Esas no: 2012/802 Karar no:2013/749

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, adli müzaharetden yararlanması sebebiyle başlangıçta temyiz edenden alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edenden alınmasına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 19.03.2014 (Çarş.)

KARŞI OY YAZISI

Mahkemenin, 05.04.2012 tarihli 6284 sayılı Yasa uyarınca hükmettiği tedbir kararının, davacı kadın tarafından verilen aradaki sorunların halledildiğine ve tedbir kararının kaldırılmasına ilişkin 17.05.2012 dilekçe tarihinden sonra da davalı kocanın fiziksel şiddet ve hakaret eylemlerini devam ettirdiği tanık beyanları ve dosya kapsamından anlaşılmaktadır. 17.05.2012 tarihinden önceki olaylar affedilip, en azından hoşgörü ile karşılandığından boşanmaya esas alınamaz ise de, bu tarihten sonra gerçekleşen kocanın kusurlu davranışları karşısında kadın dava açmakta haklıdır. Boşanmaya karar verilecek yerde davanın reddi doğru olmamıştır. Bu sebeple sayın çoğunluğun onama kararına katılmıyorum.