Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/31096 Esas 2014/29214 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... Bankası ... Şubesi vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 6.2.2014 gün ve 172-62 sayılı hükmün taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, dosya masrafı vs. adlar altında kendisinden 3.720,89TL kesinti yapıldığını, yapmış olduğu icra takibine davalının haksız itiraz etmiş olduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline ve %20 icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiş; mahkemece, 06.02.2014 tarihinde davanın kısmen kabulüne, 2.000,00TL için itirazın iptaline, karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davacının temyizi açısından; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Temyiz edilen hükümde asıl alacak karar tarihi itibariyle 1.890,00TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalının temyizi açısından; davalı, mahkeme kararını katılma yoluyla temyiz etmiştir. Davacının temyiz dilekçesinin davalı tarafa 16.05.2014 tarihinde tebliğ edildiği, davalının katılma yoluyla kararı temyiz ettiğine dair dilekçesinin 29.05.2014 tarihinde yasal 10 günlük süre geçtikten sonra verdiği anlaşılmakla davalının temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2.bentte açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 35,00 TL harcın istek halinde davalıya iadesine, 25.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.