Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Haberleşmenin gizliliğini ihlal, tehdit, hakaret
Hüküm : 1-Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan:CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
2-Hakaret suçundan: TCK’nın 125/1, 62, 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkumiyet
3-Tehdit suçundan: TCK’nın 106/1-2. Cümle, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından, tehdit ve hakaret suçlarından, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Hakaret ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2.000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 10/12/2013 tarihinde verilen 500 ve 1.500 TL."den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, sanığın ve katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkla katılanın evli iken, çıkan anlaşmazlıklar sonucu aralarında görülen boşanma davası olduğu, dava devam ederken, sanığın, katılana ait facebook hesabına, katılanın şifresi ile girip, kendisi tarafından oluşturulan “...” isimli sahte facebook profilini, katılanın arkadaşları arasına kaydettiğinin iddia edildiği olayda,
Başkasına ait facebook hesabına girerek, arkadaş hanesine bir başka kişiyi ekleme eyleminin sübutu halinde, haberleşmenin gizliliğini ihlal suçunu değil, TCK’nın 243.maddesinde düzenlene bilişim sistemine girme suçunu oluşturacağı, ancak, dosya kapsamından katılanın soyut iddiası ve tarafların müşterek çocukları tanık ....’in görgüye dayalı olmayan beyanı dışında, sanığın katılanın facebook hesabına girdiğine yönelik maddi delil bulunmaması karşısında, sanığın atılı suçtan cezalandırılması için, suçun tereddüte yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesi gerekeceği, oluş şekli kuşkulu ve tam olarak aydınlatılamamış olaylar ve iddiaların sanıkların aleyhine yorumlanarak mahkumiyet hükmü kurulamayacağı, bu açıklamalara göre sanığın beraatine karar verilmesinde dosya kapsamı itibarıyla bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun, sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sübuta ve beraat hükmüne ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.