Danıştay 9. Daire 2019/2505 Esas 2020/6147 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/2505
Karar No : 2020/6147

Kararın Düzeltilmesini İsteyen : … Mal Müdürlüğü

Karşı Taraf : …

İstemin Özeti : Danıştay Dokuzuncu Dairesi'nin 05/11/2018 tarih ve E:2016/10978; K:2018/6582 sayılı kararının aleyhe olan kısmının; dilekçede ileri sürülen nedenlerle düzeltilmesi istenilmektedir.

Cevabın Özeti : Cevap verilmemiştir.

Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : Karar düzeltme isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Davalı tarafından karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesi uyarınca yerinde görüldüğünden karar düzeltme istemi kabul edilerek Danıştay Dokuzuncu Dairesi'nin 05/11/2018 tarih ve E:2016/10978; K:2018/6582 sayılı kararının davacı adına re'sen tarh edilen katma değer vergileri üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmı yönünden verilen bozma kararı kaldırıldıktan sonra davacının temyiz istemi incelendi:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344. maddesinin 1. fıkrasında; 341. maddede yazılı hallerde vergi ziyaına sebebiyet verildiği taktirde mükellef veya sorumlu hakkında ziyaa uğratılan verginin bir katı tutarında vergi ziyaı cezası kesileceği belirtilmiş, 2. fıkrasında; vergi ziyaına 359. maddede yazılı fiillerle sebebiyet verilmesi halinde bu cezanın üç kat, bu fiillere iştirak edenlere ise bir kat uygulanacağı, 359. maddesinin (a) fıkrasının 2. bendinde, vergi kanunlarına göre tutulan veya düzenlenen ve saklanma ve ibraz mecburiyeti bulunan defter, kayıt ve belgeleri tahrif etme veya gizleme veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme veya bu belgeleri kullanma kaçakçılık suçu olarak tanımlanmış ve bu fıkranın son paragrafında, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit olduğu halde inceleme sırasında yetkili kimselere defter ve belgelerin ibraz edilmemesinin gizleme olarak kabul edileceği hüküm altına alınmıştır.
Olayda, davacının defter ve belgelerini mücbir sebep olmaksızın ibraz etmediği sabit olduğundan, vergi ziyaı cezalarının üç kat olarak uygulanması yasaya uygun olup, ziyaa uğratılan verginin üç katı kadar vergi ziyaı cezası kesilmesinde ve davayı bu kısım yönünden reddeden Vergi Mahkemesi kararında usule ve hukuka aykırılık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacının vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmına yönelik temyiz isteminin reddine, … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının davacı adına re'sen tarh edilen katma değer vergileri üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasına ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına, temyiz isteminde bulunandan bu kısım üzerinden 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına, 23/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY : Karar düzeltme isteminin reddi gerektiği oyuyla karara katılmıyorum.