Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/97 Esas 2020/5789 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/97
Karar No: 2020/5789
Karar Tarihi: 15.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/97 Esas 2020/5789 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı firma, müşterisi için yaptığı kasko sigortasındaki aracın yanması sonucu oluşan zarar için müşterisine 81,760 TL tazminat ödemişti. Ancak davalı firma, araçta üretim kaynaklı bir ayıbın olmadığını iddia ederek tazminat talebini reddetmişti. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu sonucu davanın kısmen kabulüne ve 81,000 TL tazminatın (77,760 TL için 08/06/2015, 3,240 TL için 29/06/2015 tarihlerinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte) davalı firma tarafından ödenmesine karar vermişti. Davalı firma, bu kararı temyiz etmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi davanın reddi kararını onamıştır. Bu nedenle davalı firmaların temyiz itirazlarının reddedildiği ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onandığı sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri: HMK'nın 355 vd. maddeleri, 371. maddesi, 370/1. maddesi.
17. Hukuk Dairesi         2020/97 E.  ,  2020/5789 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili; müvekkili şirket nezdinde kasko sigortalı olan ... plakalı aracın 09.04.2015 tarihinde ... İl merkezinden ... İstikametine seyrederken meydana gelen yangın olayı sonucu tamamen yanarak kullanılmaz hale geldiğini, yangının araç seyir halindeyken elektrik tesisatından kaynaklandığını, kullanıcı hatasından kaynaklanmadığını, aracın gizli ayıplı olması nedeniyle davalı üretici firmanın sigortalıya karşı sorumlu olduğunu, müvekkili şirketin hasar dosyasında tespit edilen hasar için sigortalısına 08.06.2015 tarihinde 77,760,00-TL, 29,06.2015 tarihinde de 4.000,00-TL tazminat ödediğini, bütün bu nedenlerle, sigortalıya ödenen toplam 81,760,00-TL"nin 08.06.2015 tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili; davanın zaman aşımına uğradığını, satımdaki ayıbın daha sonra ortaya çıksa bile satılanın alıcıya devrinden başlayarak 2 yıl geçmekle zaman aşımına uğrayacağını, dava konusu araçta üretimden kaynaklı herhangi bir ayıp bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece; toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, "Davanın kısmen kabulü ile 81.000 TL "nin (77.760,00 TL için 08/06/2015, 3.240,00 TL için 29/06/2015 tarihinden itibaren işleyecek) avans fazizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine" karar verilmiş, hükme karşı davalı vekilince istinaf yasa yoluna başvurmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf talebi esastan red edilmiştir.
    İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyasının ilk derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 4.149,10 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 15/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.