MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada, ayrı yaşamada haklılık iddiasına dayalı olarak davacı için aylık 700 TL tedbir nafakasına hükmedilmesi talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı için aylık 500 TL tedbir nafakasına hükmedilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; Türk Medeni Kanunu"nda eşlerin birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacakları hükme bağlanmıştır. Bu bağlamda tedbir nafakası miktarı tayin edilirken, birliğin giderlerine katılmada eşlerin "ekonomik güçleri" ile müşterek yaşam sırasında davalının eşine sağlamış olduğu yaşama düzeyi dikkate alınmalıdır.
Somut olayda yapılan ekonomik ve sosyal durum araştırmasında; davalının emekli olduğu, emekli maaşının 680 TL olduğu, ikamet ettiği konutun kendisine ait olduğu, davacının ev hanımı olup gelirinin bulunmadığı, daha önceki evliliğinden olan kızı ile birlikte ikamet ettiği yerin kira olduğu ve 375 TL kira ödediği, anlaşılmıştır.
O halde, mahkemece; nafakanın niteliği, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, özellikle davalının gelir düzeyi nazara alınarak; davacının geçimi için gerekli, davalının geliri ile de orantılı olacak şekilde, TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi de gözetilerek daha uygun bir nafakaya hükmedilmesi gerekirken, aylık yaklaşık 700,00 TL emekli maaşı bulunan davalının aylık 500 TL nafaka ödemesine karar verilmek suretiyle, davalının tespit edilen geliri ile mütenasip olmayacak şekilde fazla nafakaya hükmedilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.