Esas No: 2022/5096
Karar No: 2022/6286
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5096 Esas 2022/6286 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı şirket, davalı şirkete havale ettiği 25.000 USD'nin tavuk bedeli olarak gönderildiğini ancak davalının tavukları teslim etmediğini ve parayı iade etmediğini iddia etmiştir. Mahkeme, yapılan ödemenin borç ödemesi olduğunu savunan davalının bu iddiasını ispatlayamadığını ve davanın kabul edilmesine karar vermiştir. İcra takibine geçildiğinde, davalı şirketin itirazı üzerine takibin durduğu ancak itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmiştir. Ayrıca, asıl alacağın %20'sine tekabül eden 10.995,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir. Temyiz eden davalı vekilinin itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: İcra ve İflas Kanunu'nun 106/1, 1. Hukuk Dairesi Kararları Yönergesi'nin 15, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 388, 389, 420.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Akhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.11.2020 tarih ve 2020/399 E. - 2020/401 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline geri çevrilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra iade edildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı şirkete 11/07/2013 tarihinde Akbank Ticari İnternet Bankacılığı ile 25.000 USD (54.975,00 TL) havale ettiğini, havale dekontunun açıklanan bölümünde özel olarak paranın ne maksatla gönderildiğinin de yazılı olduğunu, paranın tavuk bedeli olarak gönderildiğini, davalı şirketin parayı gönderdikten sonra müvekkilini oyaladığını ve tavukları teslim etmediği gibi parayı da iade etmediğini, davalı aleyhine icra takibine geçildiğini, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu, itirazın iptali ile takibin devamına, icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan ödemenin davacının müvekkili şirkete olan borcunun ödemesi olduğunu, havalenin ödeme vasıtası olduğunu, aksi yönde savların ispat külfetinin alacaklıya ait olduğunu, bu nedenle ispat yükünün davacıda olduğunu iddialarını ispatlaması gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, davalının davacı tarafından kendisine gönderilen para karşılığında ya davacıya tavuk satıp teslim ettiğini ya da davacının talimatı ile davacının istediği 3.kişiye tavuk satıp teslim ettiğini ispatlayamadığı, tacir ve kurumsal bir şirket olan davalının ödeme belgesine dayalı ve karşılığı mal olarak ödenmeyen borcunu bilebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, Akhisar İcra Müdürlüğü'nün 2014/840 Esas sayılı takibe davalı borçlu tarafından yapılan itirazın iptali ile takibin kaldığı yerden devamına, asıl alacağın %20'sine tekabül eden 10.995,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.816,51 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 26/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.