MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahkemesi sıfatıyla İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesince 2014/202 esas 2016/327 karar sayılı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"nin 2017/477-2017/582 karar sayılı kararının süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalı ile imzalanan hizmet alım sözleşmesi gereğince hizmet verdiğini, 5510 Sayılı Kanunun 81/(I) bendine göre, sigorta primlerinin işveren hissesine düşen % 5 puanlık kısmının hazinece karşılanacağına ilişkin düzenlemeye rağmen hak edişlerinden haksız kesinti yapıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 831.788,63 TL"nin faiziyle birlikte tahsilini istemiş, ıslahla birlikte talep sonucunu 1,188.317,02 TL"na yükseltmiştir.
Davalı, mahkemenin yetkisiz olduğunu, sözleşmelerin yapıldığı hastahanelerin bulunduğu yer mahkemelerinin yetkili olduğunu ileri sürerek yetki itirazında bulunmuş, esas yönünden davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın kabulüne karar verilmiş; karara karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Dairesince, davalının yasal süresinde verdiği cevap dilekçesi ile her bir hastahane yönünden hastahanenin bulunduğu yer mahkemesinin yetkili olduğunu ileri sürerek yetki itirazında bulunduğu, davacının Türkiye"nin çeşitli yerlerinde bulunan çok sayıda ... kuruluşu ile hizmet sözleşmesi yaptığı ve bu sözleşmelere dayalı olarak talepte bulunduğu, dava tarihinde yürürlükte bulunan HMK"nun 6. maddesinde genel yetkili mahkemenin, davalı gerçek veya tüzel kişinin davanın açıldığı tarihteki yerleşim yeri mahkemesi olduğu, 10. maddede ise, sözleşmeden doğan davaların sözleşmenin ifa edileceği yer mahkemesinde de açılabileceğinin düzenlendiği, davacı şirketin hastahaneler ile yaptığı sözleşmeler uyarınca hak ettiği bedelin alacaklı davacıya götürülmesi söz konusu olmayıp, davacının hak ediş bedellerini hizmet verdiği hastahanelerden aldığı, başka bir deyişle, davacının alacağının götürülecek borçlardan olmadığı, bu itibarla dava konusu olayda davacının ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğundan bahsedilemeyeceği, talepte bulunduğu her bir hastahane yönünden, o hastahanenin bulunduğu yer mahkemesinin yetkili olduğu, bu nedenle mahkemece her bir hastahane yönünden dosyanın tefrik edilerek, İzmir ili dışında bulunan hastahaneler yönünden, o hastahanelerin bulunduğu yer mahkemesinin yetkili olması nedeniyle yetkisizlik kararı verilmesinin zorunlu olduğu gerekçesiyle; davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının yetkisizlik nedeniyle kaldırılmasına, dosyanın bu hususta karar verilmek üzere ilk derece mahkemesine iadesine, karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin kararı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
SONUÇ: Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 23,00 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 25/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.