9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2661 Karar No: 2020/2319 Karar Tarihi: 26.11.2020
Tefecilik yapma - tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2661 Esas 2020/2319 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2020/2661 E. , 2020/2319 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik yapma, tehdit Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanıklar hakkında tefecilik suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, a- TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçu kanunun "Topluma Karşı Suçlar" başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu bölümünde düzenlenmiş olup suçun mağduru tüm toplumdur. Tefecilik ilişkisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz ilişkisinin tarafı olmakta olup gerçek anlamda suçun pasif failidir. Ancak kanun koyucu izlediği suç siyaseti gereği tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespitini sağlamak amacıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. Bu halde tefecilik fiilinin pasif faili konumunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin suçun mağduru olarak kabulüne olanak yoktur. Bu kişilerin fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki konumları ihbar eden niteliğindedir ve suçun doğrudan mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu nedenle sanıklar hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davalarına CMK"nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekilerin tefecilik suçu yönünden katılma hakkı olmadığı, yine mahkemece bu suç yönünden usulsüz olarak verilen katılma kararının da hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla hükümleri temyiz yetkisi bulunmadığından müştekilerin tefecilik suçundan verilen beraat hükümlerine ilişkin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, b- Gerekçeli kararın hazineye 10/05/2017 tarihinde tebliğ edilen hükümlerin 18/07/2017 tarihinde; CMUK"nun 310/1. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz edildiği anlaşıldığından, yasal süresinden sonra yapılan temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2- Sanıklar hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan katılanlar vekilinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.