Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9189 Esas 2021/608 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
Olay günü saat 14:15 sıralarda sanık ...’ın sevk ve idaresindeki otobüs ile seyir halinde iken; olay mahalline geldiğinde şerit izleme ve değiştirme kuralına aykırı hareket ederek hatalı manevra yapması üzerine, kendi şeridinde karşı istikamette nizami bir şekilde seyir halinde olan katılan ...’ın sevk ve idaresindeki otomobile çarparak; katılanlardan ...’ın hayati tehlike geçirecek şekilde; diğer katılan ...’in ise vücudunda 3. derecede kemik kırığı oluşacak ve ayrıca yüzde sabit iz ve sürekli değişikliğe sebep olacak şekilde yaralanmaları ile sonuçlanan olayda, sanığın kendisine ayrılmış yol bölümünde karşıdan gelen araçlara dikkat etmeden şerit ihlali ile asli kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem D sınıfı, hem E sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otobüs ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle yaralama suçu sebebiyle sadece E sınıfı sürücü belgesinin geri alınabileceği gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; mahkemenin takdiri de göz önüne alınarak hükmün TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanması ile ilgili paragrafındaki ‘’D’’ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.