MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nişan bozulmasından kaynaklanan manevi tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davalı vekili, yerel mahkeme kararının 18.12.2012 tarihinde tebliği edildiğini, yasal temyiz süresinin 02.01.2013 tarihinde sona erdiğini, bu son gün içerisinde rahatsızlanmış olduğundan rahatsızlığı nedeniyle yasal temyiz süresi içerisinde temyiz dilekçesini veremediğini, engelin kalktığı tarihten itibaren yasal süre içerisinde temyiz dilekçesini verdiğini belirterek, eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz isteminin kabulü talebinde bulunmuş, buna dair tedavi evraklarını sunmuştur.
İbraz edilen rapor, davalı vekilinin hastalığı ve 6100 sayılı HMK"nun 95 vd. maddeleri dikkate alınarak, davalı vekilinin eski hale getirme talebi yerinde görülmüştür.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde; tarafların 23.10.2008 tarihinde nişanlandıklarını, nişandan kısa bir süre sonra düğün yapmak için gün aldıklarını ancak davalının düğün tarihini ertelediğini, tarafların 30.10.2010 tarihinde ayrılma kararı aldıklarını, davalının henüz nişan bozulmadan tarafların ortak arkadaşları tarafından defalarca başka bayanlarla yemek yerken, elele gezerken ve davacı ile oturmak için satın aldıkları eve çeşitli bayanlarla girerken görüldüğünü, nişanlılık döneminde internetteki sosyal paylaşım sitelerinde, davalının eski sevgilileri ile görüştüğünü ve kendisini bekar olarak tanıttığını davacı ve arkadaşlarının bizzat gördüğünü, davacının olayları araştırdığında davalının başka bayanlarla ilişki yaşamaya başladığını öğrendiğini, ayrılıklarının üstünden 2 ay gibi bir süre geçmesine rağmen davalının başka bir bayanla 3 aydır birlikte olduğunu ve nişanlanacaklarını duymasının davacıyı psikolojik yönden kötü etkilediğini, davacının çevreye karşı küçük düşürüldüğünü, davacının halen bu durum nedeniyle psikolojik tedavi gördüğünü, davacı ve davalının 1 yıl boyunca satın alınan evde karı-koca gibi evlilik inancı ile birlikte yaşadıklarını ve tüm çevrelerinin bu durumu bildiğini, gönül birlikteliği yanında cinsel birlikteliğin de yaşanması suretiyle davacının ağır manevi zarara uğratıldığını, davalının kusurlu hareketleri ile nişanın bozulmasına neden olduğunu belirterek, 15.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; davacı beyanlarının haksız olduğunu, davacı beyanlarının tamamen kendisine haklı neden çıkarmaya yönelik gerçeğe aykırı beyanlar olduğunu, tarafların satın alınan evde karı-koca hayatı yaşamadıklarını, bahse konu evde davacının yaşamadığını, sadece davalının evde bulunduğu zamanlarda veya davacının canı sıkıldığı zamanlarda eve gelerek akşam geri dönmek şartıyla evde vakit geçirdiğini belirterek haksız ve dayanaksız davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; nişanlılık halinin bitirilmesinden davalının kusurlu olduğu, davacının manevi tazminat isteminde haklı olduğu gerekçesi ile davanın kabülü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4.maddesi uyarınca 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 2.kitabı ile (3 kısım hariç) 4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulanış Şekli Hakkında Kanun kapsamındaki aile hukukundan doğan dava ve işler aile mahkemesinde görülür.
Somut olayda; taraflar arasında yapılan nişan sonrasında, dinlenen tanık beyanları da dikkate alındığında, taraflar (yerel mahkemenin de kabulünde olduğu gibi) aynı evde uzun bir süre gayriresmi olarak birlikte yaşamışlardır. Bu durumda taraflar arasında nişandan ve yasal olarak korunması gereken bir birliktelikten söz edilmesi mümkün değildir.
Buna göre taraflar arasındaki ihtilaf aile hukukundan doğmamaktadır. Uyuşmazlık haksız fiil olarak nitelendirilip buna göre çözümlenmesi gerekir.
O halde, davanın dayanağı haksız fiil olduğundan; uyuşmazlığa genel mahkemede (Asliye Hukuk Mahkemesinde) bakılması gerekmektedir. Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup, res"en, gözetilmelidir.
Mahkemece, davanın Asliye Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, görev hususu düşünülmeksizin Aile Mahkemesi sıfatıyla yazılı şekilde davanın esası hakkında hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.