Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2551 Esas 2015/1738 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2551
Karar No: 2015/1738
Karar Tarihi: 05.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2551 Esas 2015/1738 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanık hakkında mahkumiyet kararı verildi. Mahkeme, devlet su işleri vekilinin sadece mağduriyetinin belirlendiğini ve diğer sanık hakkında da temyiz iradesinin olmadığını belirtti. Dosyada, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyizi olanaklı olmadığı anlaşıldı ve itiraz merciince incelenmek üzere mahalline iadesi kararlaştırıldı. Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK'nin 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine hükmedildi. Tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmadı. Kararın detayları ve açıklaması için 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 5275 sayılı kanunun 108/2 maddesi ve Y.C.G.K.'nın 22.01.2013 günlü, 2012/1431 esas ve 2013/18 kararına atıfta bulunuldu.

17. Ceza Dairesi 2015/2551 E. , 2015/1738 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan devlet su işleri vekilinin sadece ... hakkındaki hükme yönelik itiraz dilekçesi sunduğu, diğer sanık ... hakkındaki karar yönelik temyiz iradesi olmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
I-Suça sürüklenen ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğu anlaşılmakla, dosyanın itiraz merciince incelenmek üzere tebliğnameye uygun olarak mahalline İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Y.C.G.K."nın Dairemizce de benimsenen 22.01.2013 günlü, 2012/1431 esas ve 2013/ 18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı kanunun 108/2 maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması karşısında, hükümde tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 05/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.