MAHKEMESİ : İstanbul 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/10/2013
NUMARASI : 2013/466-2013/53

Taraflar arasındaki davada İstanbul 6. Tüketici Mahkemesi ve İstanbul 23. Asliye Hukuk Mahkemesince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Dava, taraflar arasında düzenlenen koltuk yapımı sözleşmesinin iptali ile davalıya ödenen bedelin iadesi istemine ilişkindir.
Tüketici Mahkemesince, davaya konu edilen ürünlerin 21.07.2011 tarihli sipariş formu ile davacının özel seçimleri ve istekleri doğrultusunda üretildiği, 4077 sayılı Tüketici Kanununa göre eser sözleşmesinden kaynaklanan davaların Tüketici Mahkemesinde görülemeyeceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından ise, ürünün hazır olarak satın alındığının tarafların kabulünde olduğu, uyuşmazlığın tüketici işleminden kaynaklandığı gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
4822 sayılı Kanun ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde kanunun amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Kanunun 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları, hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek yada tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için kanunun amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
Borçlar Kanununun 355. maddesinde ise, istisna akdi bir tarafın iş sahibi, diğer tarafın yüklenici konumunda olduğu ve bedel karşılığında bir şeyin imalinin yapılmasının sağlandığı sözleşme olarak tanımlanmıştır.
Somut olayda davacı, taraflar arasında düzenlenen koltuk ve gardrop satım sözleşmesi düzenlendiğini, ancak teslim edilen ürünlerin ayıplı çıktığını ileri sürerek sözleşmenin feshi ile davalıya ödenen bedelin iadesine karar verilmesini talep ettiği, ürün ile ilgili sipariş formunun düzenlendiği, tarafların İstanbul 6. Tüketici Mahkemesinin 2012/1622 sayılı dosyasının 20.06.2013 tarihindeki duruşması sırasındaki beyanlarında da ürünün özel sipariş üzerine imal
edildiğini beyan ettikleri anlaşılmış olup taraflar arasında eser sözleşmesinin mevcut olduğu ve dava tarihi itibariyle eser sözleşmesinin de genel hükümler ve Borçlar Kanununun 355. maddesinde düzenlendiği anlaşıldığından, 4077 sayılı Kanunun kapsamında bulunmayan uyuşmazlığın İstanbul 23. Asliye Hukuk Mahkemesinde görülerek çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul 23. Asliye Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 05/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.