17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1210 Karar No: 2015/1724 Karar Tarihi: 05.05.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1210 Esas 2015/1724 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını inceledi ve temyiz nedenlerini değerlendirdi. Mahkeme, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul etti ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığına karar verdi. Ancak, kararda belirtilen 3 nedenle hüküm bozuldu. İlk olarak, sanıkların sabıkalarına dair bilgi verilmeden yasanın uygulanması için karşılaştırma yapılmasının yanlış olduğu belirtildi. İkinci olarak, sanıkların cezalarının türü ve alt-üst sınırları konusunda yanlış bir yasa uygulandığı ifade edildi. Son olarak, bir sanığın ölümü nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmemesi hatası tespit edildi. Kanun maddeleri olarak ise; 765 sayılı Yasa'nın 81/2. maddesi, 522. maddesi, 493/1, 61, 522(hafif). maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 35/2, 53. maddeleri, 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8 ve TCK'nın 64/1. maddeleri belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2015/1210 E. , 2015/1724 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanıkların 765 sayılı Yasa"nın 81/2. maddesine uygun ve aynı Yasa"nın 522. maddesine engel olabilecek infaz edilmiş sabıkalarının neler olduğu gösterilmeden, aynı neviden sabıkalarının olduğu gerekçesi ile lehe yasa karşılaştırması yapılırken 765 TCK"nın 522. maddesinin lehe hükmünün değerlendirilmemesi, 2-Sanıklar hakkında, eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522(hafif). maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 35/2, 53. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında; uygulamaya göre sanık yararına olan Yasanın belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 3-UYAP"tan alınan nüfus kaydına göre, sanıklardan ..."ın hükümden önce 09.06.2010 tarihinde öldüğünün anlaşılması olması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 223/8 ve TCK"nın 64/1. maddeleri uyarınca sanığın öldüğünün anlaşılması hâlinde kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiileri ile Sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.