Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/19771 Esas 2015/1117 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri
gereğince mahkumiyet,

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığıyla hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdur ..."ın 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın idaresindeki otomobille, meskun yerde, bölünmüş yolda sağ şeritte seyir halinde iken, kavşak başındaki boş alanda ters yönde sağda park halinde olan otomobilin ön kısmına çarpması sonucu sanığın aracında bulunan anneannesinin ve diğer araçta bulunan ikisi şikayetçi olmak üzere dört kişinin yaralandığı olayda; sanığın olaydan iki saat sonra alınan alkol raporuna göre 0,35 promil alkollü olduğu, olay sırasında yaklaşık 0,65 promil alkollü olduğu anlaşılmış olup, mağdur ve müştekilerin ifadelerinde sanığın kendilerine doğru hızla ve zikzak çizerek geldiğini beyan etmiş iseler de; 1,00 promil seviyesine ulaşmayan alkol nedeniyle sanığın olay sırasında güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair şüpheden uzak tespit bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin bir nedene dayanmayan, sanığın ceza miktarına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 23.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.