Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/7415 Esas 2016/228 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 17/08/2011 günü davalı sürücü ... yönetimindeki İETT otobüsünün davacı ... yönetimindeki ve diğer davacı ..."a ait olan araca çarparak hasar verdiğini, aracın pert olduğunu ve davacı sürücü ..."ın yaralandığını belirterek davacı ... kendisi için 4.000,00.-TL manevi, 1.000,00.- TL maddi, davacı müvekkili ... için ise 1.000,00.-TL maddi tazminat olmak üzere toplam 6.000,00.-TL tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, trafik kazası tespit tutanağı ve mevcut evrakların incelenmesi sonucunda davacının 2918 sayılı KTK uyarınca asli kusurlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı ... vekili, müvekkilinin kusuru olmadığını, trafik kazası tespit tutanağında kusurun davacı tarafa verildiğini, davacı ..."ın maliki olmadığı aracı kullanmakla ilgili olarak tazminat talep edemeyeceğini savunmuştur.
Mahkemece, maddi tazminat taleplerinin reddine, davacı ..."ın manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.000,00.-TL manevi tazminatın davalılardan yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine,fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
1) Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı ... kendisi için 1.000 TL ve ayrıca müvekkili ... için de 1.000 TL maddi tazminat isteminde bulunmuş, mahkemece her iki davacı yönünden de maddi tazminat istemi reddedilmiştir. Davacılar ihtiyari dava arkadaşı olup reddedilen maddi tazminat miktarı yönünden davalı vekilleri lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yöndeki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün 4. bendindeki "Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince" ibaresinden sonra gelen "kabul edilen kısma göre davalılar vekili için takdir olunan" ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine "reddedilen maddi tazminat miktarlarına göre davalılar vekilleri için takdir olunan ayrı ayrı" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 12.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.