Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3138 Esas 2016/2738 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3138
Karar No: 2016/2738

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3138 Esas 2016/2738 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmiştir. Ancak tedbir uygulanmasına uyulmaması sebebiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına göre, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verildiği durumlarda, itiraz kanun yoluna tabi olduğu belirtilmektedir. Sanık hakkında 20.10.2010 tarihinde verilen mahkumiyet kararından sonra zamanaşımını kesen başka bir işlem yapılmadığı ve TCK'nın 66. maddesi uyarınca dava zamanaşımı süresinin dolduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle sanık hakkındaki kamu davası, zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma eylemine dair cezaları düzenlemektedir.
- TCK'nın 66. maddesi, suçun işlendiği tarihten itibaren belirli bir zaman geçmesine rağmen hükümlüye yönelik herhangi bir işlem yapılmaması halinde dava zamanaşımının gerçekleşeceğini düzenlemektedir.
- CMK'nın 223/8. maddesi, zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesini düzenlemektedir.

9. Ceza Dairesi 2015/3138 E. , 2016/2738 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Çocuk
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve 27.10.2009 tarihli kararın sanık müdafiinin yüzüne karşı verilmiş olduğu dikkate alınarak tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiştir.
Sanık hakkında 20.10.2010 tarihinde verilen mahkumiyet kararından sonra, inceleme tarihine kadar zamanaşımını kesen başkaca bir işlemin yapılmadığı ve 5237 sayılı TCK"nın 66. maddesinin 1/e ve 2. fıkralarında öngörülen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. ve 1412sayılı CMUK"nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.