Tehdit - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/16507 Esas 2016/4707 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16507
Karar No: 2016/4707
Karar Tarihi: 10.03.2016

Tehdit - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/16507 Esas 2016/4707 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 18. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir davada, sanık kişinin tehdit suçu işlediği ve kişilerin huzur ve sükununu bozduğu kanıtlanmıştır. Tehdit suçu için öngörülen ceza karar tarihi itibariyle temyiz edilemez olduğu için, bu hüküm reddedilmiştir. Ancak diğer hükme yönelik temyiz talebi kabul edilmiştir. Mahkeme, vicdani kanının oluştuğu süreci yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yaptığı incelemede, suçun unsurlarının ve sanığın suçu işlediğinin kanıtlandığını belirlemiştir. Ayrıca, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceği vurgulanmıştır. Bu nedenle, O Yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği ve tebliğnameye aykırı olarak, temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri (tehdit suçu için ceza niteliği ve temyiz edilebilirlik konularında) ve 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi konusu).

18. Ceza Dairesi 2015/16507 E. , 2016/4707 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca O Yer Cumhuriyet Savcısının tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Diğer hükme yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceğinden tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeksizin yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, O Yer Cumhuriyet Savcısının, ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 10/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.