MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Ankara 1. Aile Mahkemesinden verilen 14.02.2011 gün ve 521/160 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, müvekkili ile davalının 1988 yılında evlendiklerini Ankara 3. Aile Mahkemesinin 2007/197 Esasında kayıtlı davalı ..."ın Necla aleyhine açmış olduğu boşanma davasının TMK.nun 166/3. maddesi uyarınca kabulle neticelendiği ve 12.12.2008 tarihinde kesinleştiği, evlilik birliği devam ederken satın alınan 06 NP 553 plakalı araç ile Karapürçek Köyündeki arsa ve Ayvalı Caddesi Bayırca Sokakta bulunan marketin açılışında ve binaların yapımı sırasında ziynet eşyalarını vererek katkıda bulunduğu, ayrıca, evden ayrılırken müşterek hanede kalan buzdolabı, çamaşır makinesi, televizyon, bulaşık makinesi ve küçük ev aletlerinin verilmediği, öncelikle bu eşyaların aynen teslimi, bu mülkün olmadığı taktirde fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere; şimdilik, 1000 TL"nin tahsiline, araç, daireler, market ve market işletmesi için fazlaya ilişkin haklar saklı kalarak 10.000 TL"nin davalıdan tahsiline, dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf, yanların Ankara 3. Aile Mahkemesinin 2007/197-330 Esas ve Karar sayılı kesinleşen ilamı ile TMK.nun 163/3 maddesi gereğince boşanmalarına karar verildiği, kararın eki protokol bulunduğundan öncelikle kesin hüküm nedeniyle davanın reddine, ayrıca davacının herhangi bir katkısının olmadığından davanın tümüyle reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, kısa kararda “54.300 TL katılma alacağının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak, davacıya verilmesine, davacı tarafın bu konudaki fazlaya dair talebinin reddine, davacı vekili, 19.11.2009 havale tarihli dilekçesiyle ev eşyalarına yönelik taleplerinden feragat ettiğinden, ev eşyalarına yönelik davanın vaki feragat nedeniyle reddine” karar verilmiştir. Gerekçeli kararda ise; “Altındağ İlçesi, Tadlar-Derebaşı 38 parsel numaralı tarla niteliğindeki gayrimenkule ilişkin 42.000 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,davacının 06 NP 553 plakalı 2005 model kamyonete ilişkin 12.300 TL katılma alacağının karar tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Keçiören, Ayvalı Mahallesi, 31741 ada 6 nolu parseldeki binanın 6 ve 10 numaralı bağımsız bölümlerinin davalının kişisel malı olmakla ve davacının bu yerlerde katılma alacağı ile değer artış payı mevcut olmadığından bu taşınmazlara yönelik katılma alacağı talep ve davasının reddine, davacının, davalının işlettiği ve davalının kişisel malı olarak kabul edilmesi gereken markete yönelik katılma alacağı talebinin reddine, davacı vekilinin 19.11.2009 tarihli dilekçesiyle ev eşyalarıyla ilgili talep ve davasından feragat ettiğinden, ev eşyalarına yönelik talep ve davalarının vaki feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Görüldüğü üzere, kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki bu uyumsuzluk mahkemelere olan inancı sarsacaktır. Hükümlerin korunmasında esas olan kısa karardır. Gerekçeli kararın kısa karara uygun olması gerekir. Bu konuya ilişkin 10.04.1992 gün 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında; 1- Kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması bozma nedenidir. 2- Yerel mahkeme, bozmadan sonra önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydıyla hakimin vicdani kanaatine göre karar verilebileceğine ilişkindir. Hüküm bu nedenle kanuna ve değinilen İçtihadı Birleştirme kararına aykırı olarak tesis edilmiştir.
Davalı vekilinin, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Yasanın HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre işin esasına ilişkin hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 3.252,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 15.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.